Αλέκος Φασιανός : Στη τέχνη σε οδηγεί το ένστικτο

Τι μπορεί να γράψει κάποιος για τη τέχνη του Αλέκου Φασιανού όταν τα έχουν πει όλα δύο ποιητές.

Ο Louis Aragon χρειάστηκε μόνο 10 λέξεις: “Ω, Φασιανέ, εσύ μας έμαθες έναν καινούργιο τρόπο ν’ αγαπάμε”.

Ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης υπήρξε πιο περιγραφικός: “Δύο είναι οι δυνάμεις που διεκδικούνε τον πρώτο ρόλο στη διαμόρφωση ενός έργου τέχνης, η σοφία και η σπάθα του Mεγαλέξανδρου.

Σπάθα του Φασιανού δεν εστάθηκε, όπως σε τόσους άλλους, η τεχνική του, αλλά ο μύθος των παιδικών του χρόνων. Kαι σοφία-ασπίδα του, η επιμονή να τον διατηρεί και να τον αναπτύσσει με τρόπο ανένδοτο, σαν αμπόλιαστη αγριοτριανταφυλλιά”.

Γνώθι σ’αυτόν

Πώς μπορεί να ξεκινήσει η καλλιτεχνική δημιουργία; Είναι ταλέντο, έμπνευση, κατάρτιση, τεχνική;

Αυτό είναι το μυστήριο της τέχνης. Δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Στην αρχή δεν ξέρεις τι κάνεις. Σε οδηγεί ένα ένστικτο και λες έτσι μπορώ να ζωγραφίσω εγώ, δεν μπορώ να ζωγραφίσω αλλιώς. Είχε πει ο ζωγράφος Henri Matisse: “Θεέ μου, γιατί δεν μπορώ να ζωγραφίσω σαν όλο τον κόσμο;”. Ζωγράφιζε όπως μπορούσε αυτός. Νομίζω ότι έτσι είναι η αλήθεια της τέχνης, να δημιουργείς όπως μπορείς εσύ και όχι όπως σου έχουν μάθει κάποιοι σε κάποια σχολή.

Για περισσότερα